4η Απριλίου:– Η φωνή των Αθώων του Πλανήτη

4η Απριλίου:– Η φωνή των Αθώων του Πλανήτη

Κατερίνας Παπαποστόλου – Εκπαιδευτικού, Ζωοθεραπεύτριας, Συγγραφέως, Ιδρύτριας Ζω.Ε.Σ.

Κατερίνα Παπαποστόλου, Εκπαιδευτικός (Διευθύντρια ΔΣ Νησίου)- Ζωοθεραπεύτρια (IFZ), Συγγραφέας & Ιδρύτρια Ζω.Ε.Σ.

4η Απριλίου. Μια ημερομηνία που δεν θα έπρεπε να υπάρχει ως γιορτή. Κι όμως υπάρχει, όταν διαβάζουμε συχνά πως «Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων». Γιατί ο κόσμος μας, όσο πολιτισμένος κι αν δείχνει, ακόμα δεν κατάφερε να σεβαστεί το πιο αθώο και αδύναμο κομμάτι του πολιτισμού του – τα ζώα. Καθιερώθηκε για πρώτη φορά ως Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων το 2010, μέσα από την πρωτοβουλία ολλανδικών φιλοζωικών οργανώσεων. Ημέρα αφιερωμένη στα 600 περίπου εκατομμύρια πλάσματα που ζουν υπό άθλιες συνθήκες στον πλανήτη. Μια παγκόσμια κραυγή για όσα υποφέρουν στη σιωπή.

Στην Ελλάδα, αυτή η μέρα πήρε κι έναν ακόμα βαθύτερο συμβολισμό: ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα Φιλοζωίας, μια ευκαιρία να μπει η αγάπη για τα ζώα μέσα στην εκπαίδευση, να δώσει φωνή στους αδύναμους και να φυτέψει στους μαθητές τον σπόρο της ενσυναίσθησης. Για μία μέρα, όλα τα σχολεία καλούνται να μιλήσουν. Όχι για βαθμούς, ύλη και εξετάσεις, αλλά για τις ψυχές που περιμένουν ένα βλέμμα, ένα χάδι, τα απαραίτητα για να επιβιώσουν. Μέσα από φιλοζωικά εργαστήρια, δημιουργικά σχέδια μαθημάτων, εικαστικές δράσεις και ομαδικές συζητήσεις, μαθητές και εκπαιδευτικοί ενώνονται, μιλούν για την αξία της ζωής κάθε πλάσματος και αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των τετράποδων συμπολιτών μας. Εκπαιδεύονται για να γίνουν μελλοντικοί ευσυνείδητοι πολίτες.

Αλλά αυτή η μέρα δεν φτάνει. Δεν είναι αρκετή. Είναι απλώς η αρχή. Γιατί η πραγματικότητα είναι αμείλικτη… και κάθε μέρα δυστυχώς χειρότερη.

Στην Ελλάδα του 2025, τα ζώα συνεχίζουν να βασανίζονται. Παραμένουν αλυσοδεμένα χρόνια, ζουν σε κυνοκομεία-κολαστήρια, εγκαταλείπονται μαζικά, κακοποιούνται συστηματικά. Ενώ οι Δήμοι της χώρας εξακολουθούν να γίνονται οι δήμιοι της με ελάχιστες εξαιρέσεις πανελλαδικά να αποτελούν το φως στο σκοτάδι. Η καθημερινή κόλαση των δρόμων, των κάδων, των κλουβιών. Το εμπόριο ζώων επίσης καλά κρατεί. Παράνομες εκτροφές, pet shop που πωλούν ακόμα ζώα «σε κλουβιά», άγρια ζωή σε εγκλεισμό ως κατοικίδια, εκπαιδευτές που διδάσκουν με βία.

Πόσα ακόμα να αντέξουν αυτά τα πλάσματα, είναι να αναρωτιέται αλήθεια κανείς!

Η φιλοζωία δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ηθική υποχρέωση. Και είναι παραλογισμός μα και ντροπή να ακούμε ακόμα τη φράση «εδώ πεθαίνουν άνθρωποι και εσείς κοιτάτε τα ζώα». Δεν υπάρχει ούτε ένα επιχείρημα που να μπορεί να δικαιολογήσει την κακοποίηση. Καμία ιδεολογία, κανένα οικονομικό πρόβλημα, καμία «ανθρωποκεντρική» σκοπιά. Γιατί όταν αγνοείς τον πόνο του αδύναμου, προετοιμάζεις το έδαφος για να έρθει η σειρά σου. Και δυστυχώς έχει σχεδόν φτάσει.