Τον καλύτερο τους εαυτό έδωσαν τα μέλη της ομάδας Ζω.Ε.Σ. (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων) και οι συνεργάτες – υποστηρικτές τους κατά το διήμερο 6 και 7 Μάϊου που διήρκησε το φεστιβάλ «All About Cats» φέρνοντας με τον καλύτερο τρόπο εις πέρας την αποστολή τους να διαπαιδαγωγήσουν τους μικρούς επισκέπτες μέσω του διαδραστικού και πολυθεματικού τους εκπαιδευτικού προγράμματος «Ζωο….φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης».
Συνειδητοποιημένοι για το ρόλο τους και με απόλυτη πίστη στο όραμα της ομάδας τους «Ζω.Ε.Σ.» κατάφεραν για άλλη μια φορά να επικοινωνήσουν από καρδιάς με τα μικρά παιδιά και να εμφυσήσουν σε αυτά το σεβασμό και την αγάπη προς τα ζώα. Ζωγράφισαν, τραγούδησαν, έπαιξαν μουσική, άκουσαν και έπλασαν τις δικές τους μικρές ιστορίες.
Η πιο δυνατή στιγμή ήταν όταν τα παιδιά μαζί με εθελοντές της ομάδας «Ζω.Ε.Σ.» και την ηθοποιό Άννυ Θεοχάρη έκαναν τη δική τους ξεχωριστή πορεία – διαμαρτυρία μέσα στους χώρους του φεστιβάλ κρατώντας και φωνάζοντας συνθήματα υπέρ των ζώων κερδίζοντας το θερμό χειροκρότημα τόσο των εκθετών όσο και των επισκεπτών.
Οι διάσημοι Χαχανούληδες, η εξαιρετική ζωγράφος Ματίνα Λαμπροπούλου και η μοναδική εικονογράφος και συγγραφέας Λιάνα Δενεζάκη πάντα δίπλα στην ομάδα «Ζω.Ε.Σ.» συνέβαλαν καθοριστικά με το ταλέντο, τη θετική ενέργεια και την αγάπη τους γι’ αυτό που κάνουν, στην προώθηση της φιλοζωικής και περιβαλλοντικής κουλτούρας στους μικρούς επισκέπτες του φεστιβάλ «All About Cats».
Η Κατερίνα Παπαποστόλου, εμπνεύστρια και επικεφαλής της ομάδας «Ζω.Ε.Σ.», μιλώντας στις «Ιστορίες Αδέσποτων» ανέφερε γι΄ αυτή τη νέα εμπειρία της συμμετοχής σε φιλοζωικό φεστιβάλ: «Έχω εδώ και χρόνια πεισθεί πως τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο και όλοι μας είμαστε μια αλυσίδα που αν αξίζει θα δεθεί. Έχοντας κρατήσει κατά καιρούς δημιουργήματα τους μιας που ως δασκάλα «ταξιδεύω» με κάθε τάξη μέσα στα παραμύθια νιώθω τόσο τυχερή που τους συνάντησα!
Χάρη στην πάντα χαμογελαστή μου εικονογράφο και συγγραφέα Λιάνα Δενεζάκη που θα με συνοδεύσει στην αλλαγή μου! Μέσα από την ιστορία του Ευγένιου που μεγάλωσε μέσα στα βιβλία της Αργυρούς Πιπίνη, μέσα απ’ τους Αισώπου Παρα-μύθοι του Άρη Δάγλα που ανέτρεψε τις αντιλήψεις, μέσα από το πως «γεννιούνται» τα όνειρα της Εύης Γεροκώστα που μίλησε αλληγορικά για την αγάπη και μέσα απ’ το ένα γράμμα – μια ιστορία του Μάνου Κρόκου που ξεκλειδώνει κάθε παιδική ψυχή να πλάσει μια ιστορία.
Για την Άννη Θεοχάρη και το αστείρευτο ταλέντο της είμαι σίγουρη πως θα μιλήσουν και οι 5.000 και παραπάνω επισκέπτες του φεστιβάλ που όλοι μα όλοι στάθηκαν και την θαύμαζαν! Για τη Λιανα μιλούν μονάχα οι εικόνες σχεδόν 200 παιδικών βιβλίων που έχει εικονογραφήσει. Και με συνεπαίρνουν χρόνια τώρα.
Έβαλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου εδώ και πολλά χρόνια. Πως οι άνθρωποι της Τέχνης και του Πολιτισμού θα συντελέσουν στη ριζική αλλαγή της ζωοφιλικής παιδείας. Με το λόγο τους, με τις σκέψεις τους, με τις πράξεις τους. Και η εποχή που θα μιλήσουν για αγάπη έφτασε. Το Σάββατο 6 Μάη την εγκαινίασα! Με τους καλύτερους οιωνούς. Για κείνα τα δάκρυα συγκίνησης που οι τόσο από καρδιάς καταθέσεις ψυχής που έκαναν, αλλά και η εικόνα όλων τους καρφωμένη στο βλέμμα της Διώνης, ακόμη και αν δεν το κατάλαβαν, όταν έφτασαν στο χώρο, μου έδωσαν τη δύναμη πως κάθε θυσία για αυτό το όραμα αξίζει.
Οι «Ζω.Ε.Σ.» συνεχίζουν έχοντας στο πλάι τους αυτούς τους ανθρώπους που παράγουν όλοι τους πολιτισμό. Που τα γραπτά τους ηχούν και τα έργα τους. Και η σεμνότητα τους. Σ’ αυτόν τον κόσμο θέλω να ζω. Αυτή είναι η αλλαγή που θέλω να φέρω. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην πολυτάλαντη μου Στέλλα Χατζίκου και στους Χαχανούληδες που ήταν πάλι εκεί αφιλοκερδώς και μας στήριξαν αλλά και στην μοναδική μου Ματίνα Λαμπροπούλου που ήρθε και ζωγράφισε μαζί με όλα τα παιδιά τον τοίχο της αδέσποτης αγάπης και αυτή τη φορά επίσης αφιλοκερδώς!
Πόσα ευχαριστώ στους ακούραστους και ασταμάτητους εθελοντές μου! Στην Ρίζου Κωνσταντίνα, στον Δημήτρη Γραμματικάκη, στην Έφη Μαμαρέλη, στην Λιάνα Δριτσάνου, στην Ανθή Πρίτση, στην Ανθή Αγγελικάκη, στην Αρετή Προβατά, στην Αλίκη Λαμπράκη, στην Πηνελόπη Πύρρη, στην Γαρυφαλιά Πασπαράκη.
Ένα μεγάλο ακόμη ευχαριστώ στην ιστοσελίδα «Ιστορίες Αδέσποτων» που είναι πάντα δίπλα μας και ήταν και τις δύο μέρες εκεί να στηρίξει και αυτή τη δράση!
Όσα ευχαριστώ και αν πω για τη φιλοξενία στον διοργανωτή αυτού του τόσο πρωτοποριακού για τα ελληνικά δεδομένα φεστιβάλ που αποδείκνυε για άλλη μια φορά τι σημαίνει απόλυτη ευζωία των ζώων συντροφιάς, Βασίλη Γουλιέλμο δεν αρκούν! Δύο χρόνια τώρα στέκεται ακούραστα αρωγός αυτού του οράματος και δεκτικός σε κάθε νέα πρόκληση.
Η συμμετοχή μας σε αυτό είναι η απαρχή της αλλαγής. Είναι η ίδια η αλλαγή. Είμαστε η αλλαγή. Για να μην υπάρξει άλλη Διώνη. Όλους ίσως δε θα καταφέρουμε να τους πείσουμε με το παράδειγμα μας. Όμως σίγουρα θα τους κινητοποιήσουμε!
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου όλους μα όλους τόσο πολύ! Φίλους που συναντήσαμε και στήριξαν με τον τρόπο τους αυτή τη δράση, αλλά και το σημαντικότερο μας εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους! Τα κρατήσαμε από το χέρι και για λίγες ώρες τους φωτίσαμε το δρόμο της αγάπης!
Τους δείξαμε τι είδους φιλία μπορεί να σου χαρίσει η σχέση σου με ένα ζώο! Σχέση ζωής, σχέση ψυχής…».
Κατερίνα Παπαποστόλου
Γεννημένη με έμφυτη την αγάπη για τα ζώα, αυτός ήταν τελικά ο μαγικός κόσμος που ήθελα να ζήσω! Που πάντα τον αποτύπωνα με λέξεις στο χαρτί! Και σε όλες τις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις! Δασκάλα στα Χανιά, στην Αστυπάλαια και τα τελευταία δέκα χρόνια σε ένα χωριό του νομού Ημαθίας, Εκπαιδεύτρια πλέον σκύλων, Αρχισυντάκτρια του Περιοδικού «Κατοικίδια Εν Δράσει» και Δημιουργός του αγαπημένου μου παιδιού, της ομάδας Ζω.Ε.Σ! Ακλόνητη πάντα στο στόχο μου, «αθεράπευτα ρομαντική σε καιρούς σκοτεινούς με συναισθήματα νεκρά» κρατώ από το χέρι τα τρία σκυλιά μου που χτυπηθήκαμε όλοι μαζί με τον εφιάλτη της κακοποίησής τους και τον νικήσαμε, χαράζω πάντα νέους δρόμους και παλεύω για το χτίσιμο από την αρχή ενός νέου ζωοφιλικού κατεστημένου. Οι εικόνες της κόλασης που λέγεται «αδέσποτη ζωή στους δρόμους και τα κυνοκομεία της Ελλάδας» και τα ουρλιαχτά «μωρών» που πετάχτηκαν σαν σκουπίδια στοιχειώνουν τον ύπνο μου χρόνια τώρα. Δε μένω όμως εκεί. Μαζεύω τα κομμάτια μου κάθε φορά και πάω. Παραμένω σταθερή στις εξαιρέσεις, γίνομαι η αλλαγή που θέλω σε αυτόν τον κόσμο να δω και ξέρω πως τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία τις ξεκίνησαν πάντα οι λίγοι που δε λύγισαν! Και γω ανήκω περήφανα σε αυτούς!
Όλες οι δημοσιεύσεις
