Πηγή: Dogs’ Voice
Σε αυτή τη χώρα έχουμε εθιστεί στο παράλογο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Προ ημερών είδα στο facebook event με τίτλο “Τα Ζώα ως βοηθοί – θεραπευτές” που αφορούσε σε σεμινάριο με θέμα τα ζώα ως Βοηθοί-Θεραπευτές για Παιδιά, Άτομα με Ψυχικές Διαταραχές και Χρόνιες Παθήσεις. Λόγω προηγούμενης εκπαίδευσης που έχω παρακολουθήσει σε αντίστοιχο αμερικάνικο online σεμινάριο σκέφτηκα ότι θα ήταν μια καλή ευκαιρία να πάω.
Μέχρι που σήμερα διαβάζω σε τοίχους φίλων ότι η διοργανώτρια του σεμιναρίου ΑΡΝΗΘΗΚΕ την είσοδο σκύλου οδηγού τυφλού συμπολίτη μας με μια εντελώς παράνομη και απαράδεκτη συμπεριφορά.
Το περιστατικό μάλιστα συνέβη σε έναν άνθρωπο που έχει συμβάλει καθοριστικά στην εκπαίδευση της χώρας μας αναφορικά με τους σκύλους οδηγούς τυφλών και τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων ενώ έχει καταθέσει τεράστιο έργο στην ανάδειξη της σημασίας της σχέσης αυτής. Ο λόγος για την Ιωάννα Γκέρτσου, ιδρύτρια της Lara Guide Dogs και ψυχολόγο στο Νοσοκομείο Παίδων η οποία έγραψε για το περιστατικο:
“Γίνεται ένα «σεμινάριο» από «ψυχολόγους» για τα Ζώα Θεραπευτικής Επαφής. Τηλεφωνώ στην υπεύθυνη, Βίκη Βενέτη της λέω πως είμαι συνάδελφος ψυχολόγος και με ενδιαφέρει να το παρακολουθήσω. Της λέω πως έχω σκυλο – οδηγό. Πολύ ευχαρίστως μου λέει, αλλά ο σκύλος θα πρέπει να παραμείνει έξω. Τη ρωτάω γιατί, επειδή θα έχει κι άλλο κόσμο που απαντάει. Προσπαθώ να της εξηγήσω πως οι σκύλοι – οδηγοί εκπαιδεύονται για να είναι παντού μαζί με τους τυφλούς και δεν πρέπει να τους αφήνουμε μονους απ έξω γιατί αγχώνονται. Οι σκύλοι – οδηγοί, αποχωρίζονται από τους χειριστές τους, μόνο όταν έχουν συγκεκριμένο σημείο που περιμένουν και είναι εξοικειωμένοι, πχ., στη δουλειά και είναι απόφαση που παίρνουν οι χειριστές, όχι ο οποιοσδήποτε. Τίποτα αυτή, ανένδοτη. Της λέω πως ο σκύλος – οδηγός μου, η Μέη επιτρέπεται παντού δια νόμου, πως τηλεφωνώ από το Νοσοκομείο Παίδων η Αγία Σοφία, όπου εργάζομαι μαζί με τον σκύλο – οδηγό και πως στην τελική δε μπορεί να διοργανώνουν σεμινάριο για τα ζώα θεραπευτικής επαφής και να απαγορεύουν την είσοδο στους σκυλους – οδηγους τυφλών! Η κυρία ψυχολογος μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Να σημειώσω πως στη θεματολογία του «σεμιναρίου» συμπεριλαμβάνονται και «οι σκύλοι στην ειδική αγωγή». Τελικά η «ειδική» αγωγή δε θα γίνει ποτέ «γενική» και οι ΑμεΑ θα θεωρούνται πάντα «ειδικά άτομα». Επι της ευκαιρίας να θίξω εδώ πως στην Ελλάδα, οποιος θέλει ονομάζεται «ψυχολογος» και διοργανώνει σεμινάρια. Επίσης στην Ελλάδα, πολλοί εκμεταλλεύονται την έννοια των σκύλων – θεραπευτών για να βγάλουν χρήμα. Η ασυδοσία αυτή, εις βάρος επαγγελματιών και κυρίως ασθενών αλλά και όσων πάνε και δίνουν τα χρήματά τους όπου να ‘ναι, προκειμένου να αποκτήσουν ένα χαρτί, πρέπει επιτελους να σταματήσει.”
Όπως καταλαβαίνετε η οποιαδήποτε είδους στήριξη και συμμετοχή σε αυτή την εκδήλωση είναι τουλάχιστον προσβλητική για τους ανθρώπους που η θεραπευτική επαφή με σκύλους είναι όλη τους η ζωή.
Έλενα Δέδε
Ιδρύτρια Dogs’ Voice
Κατερίνα Παπαποστόλου
Γεννημένη με έμφυτη την αγάπη για τα ζώα, αυτός ήταν τελικά ο μαγικός κόσμος που ήθελα να ζήσω! Που πάντα τον αποτύπωνα με λέξεις στο χαρτί! Και σε όλες τις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις! Δασκάλα στα Χανιά, στην Αστυπάλαια και τα τελευταία δέκα χρόνια σε ένα χωριό του νομού Ημαθίας, Εκπαιδεύτρια πλέον σκύλων, Αρχισυντάκτρια του Περιοδικού «Κατοικίδια Εν Δράσει» και Δημιουργός του αγαπημένου μου παιδιού, της ομάδας Ζω.Ε.Σ! Ακλόνητη πάντα στο στόχο μου, «αθεράπευτα ρομαντική σε καιρούς σκοτεινούς με συναισθήματα νεκρά» κρατώ από το χέρι τα τρία σκυλιά μου που χτυπηθήκαμε όλοι μαζί με τον εφιάλτη της κακοποίησής τους και τον νικήσαμε, χαράζω πάντα νέους δρόμους και παλεύω για το χτίσιμο από την αρχή ενός νέου ζωοφιλικού κατεστημένου. Οι εικόνες της κόλασης που λέγεται «αδέσποτη ζωή στους δρόμους και τα κυνοκομεία της Ελλάδας» και τα ουρλιαχτά «μωρών» που πετάχτηκαν σαν σκουπίδια στοιχειώνουν τον ύπνο μου χρόνια τώρα. Δε μένω όμως εκεί. Μαζεύω τα κομμάτια μου κάθε φορά και πάω. Παραμένω σταθερή στις εξαιρέσεις, γίνομαι η αλλαγή που θέλω σε αυτόν τον κόσμο να δω και ξέρω πως τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία τις ξεκίνησαν πάντα οι λίγοι που δε λύγισαν! Και γω ανήκω περήφανα σε αυτούς!
Όλες οι δημοσιεύσεις
