Οι «Ζω.Ε.Σ.» ταξιδεύουν και φέτος στα σχολεία της χώρας μας

Η ομάδα Ζωοφιλικών Ενημερώσεων Σχολείων «Ζω.Ε.Σ.» είναι και φέτος έτοιμη να ταξιδέψει με το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα «Ζωο…φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης» σε νηπιαγωγεία και σχολεία Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης με στόχο να εμφυσήσει στην νέα γενιά τη φιλοζωική κουλτούρα ώστε οι αυριανοί πολίτες αυτής της χώρας να σέβονται τη διαφορετικότητα που κάνει πιο όμορφη τη ζωή μας.

Όσοι διευθυντές, εκπαιδευτικοί, Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων επιθυμούν να καλέσουν τις «Ζω.Ε.Σ.» σε σχολεία, νηπιαγωγεία, παιδικούς σταθμούς και συλλόγους μπορούν να στείλουν την πρόσκληση τους στην επίσημη Σελίδα που διαθέτει η ομάδα στο facebook.

Ο Άξελ συμμετέχει, όπως βλέπετε, με πολύ μεγάλη επιτυχία
στο φιλοζωικό πρόγραμμα της ομάδας «Ζω.Ε.Σ.»

Η ομάδα «Ζω.Ε.Σ.» με κάθε ευκαιρία υπενθυμίζει ότι μέσα στις εξαιρετικά δύσκολες κοινωνικοπολιτικές και οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα μας και όλοι μας ζούμε και βρισκόμενοι μπροστά στον κίνδυνο μιας γενικευμένης παρακμής ηθικών αξιών, οδηγός στην παιδεία θα πρέπει να είναι η δημιουργία υπεύθυνων και ευαισθητοποιημένων πολιτών με ανεπτυγμένα και υγιή αντανακλαστικά απέναντι στη φύση και σε όλα τα έμψυχα όντα, αλλά και η ανάπτυξη σεβασμού σε κάθε μορφή ζωής σε όλον τον πλανήτη.

Γράφει η κα Κατερίνα Παπαποστόλου, Εκπαιδευτικός, Εκπαιδεύτρια Σκύλων (Απόφοιτη Kynagon Dog Trainers Academy) & Δημιουργός της ομάδας «Ζω.Ε.Σ.»

Με έμφυτη την αγάπη για τα ζώα και προσπαθώντας να κάνω ό, τι καλύτερο μπορώ για όλα τα πλάσματα που δεν έχουν φωνή να μιλήσουν για να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους, και τον ακτιβισμό παρόλο που τον υπηρέτησα και παρόλο που όλοι αυτοί οι άνθρωποι που νυχθημερόν βρίσκονται στο δρόμο και παλεύουν, χαίρουν του σεβασμού και της απεριόριστης εκτίμησής μου, δεν πείστηκα ποτέ πως είναι η οριστική λύση στο θέμα με τα αδέσποτα, καθώς στη χώρα μας ζούνε πλέον πάνω από 3.000.000 κάτω από συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης, κάτω από τις ίδιες στις οποίες φυσικά ζούνε και πολλοί άνθρωποι.

Οι «Ζω.Ε.Σ.» στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ερέτριας στην Εύβοια

Τα εγκλήματα εναντίον τους δε γνωρίζουν όρια, δε γνωρίζουν τέλος. Δίχως έλεος και δίχως λογική. Και διαπράττονται από όλους εκείνους που επικίνδυνοι μεν αλλά ζούνε ανάμεσα μας. Και πολλές φορές είναι και υπεράνω υποψίας. Και πίσω από τον εγκληματία που σήκωσε το όπλο στη γυναίκα του και στο παιδί του, κρύβεται το παιδί ή ο έφηβος που βασάνισε και σκότωσε ένα ζώο και έμεινε ατιμώρητος. Γιατί οι νόμοι ποτέ δεν εφαρμόστηκαν απόλυτα στη χώρα. Η υπερδύναμη που νιώθει ένας άνθρωπος όταν επιβάλλεται σε μια ανυπεράσπιστη ψυχή θα είναι πάντα κάτι που απόλυτα θα με συγκλονίζει. Και επιστημονικά αυτή είναι και η πρώτη αιτία για την οποία κάποιος βασανίζει μια αθώα ψυχή.

Η μονάδα μέτρησης της φιλοζωίας που κρατούν στο χέρι μερικοί, όπου αν «διαφημίζεις» τη φιλοζωία σου αυτόματα τίθεσαι υψηλά στην εκτίμηση των υπολοίπων ειλικρινά με συγκλονίζει. Γνωρίζω πάρα μα πάρα πολλούς ανθρώπους που δρούνε φιλοζωικά με τεράστιο έργο αλλά ουδέποτε θέλησαν να φάνουν δημόσια. Το απαγορεύει κανείς αυτό; Για πολλούς καιρό τώρα θεωρούμαι μη αποδοτική φιλοζωικά εφόσον δεν φροντίζω, δεν περιθάλπω, δεν υιοθετώ ζώα. Η μάλλον για να το θέσω σωστά. Δεν με βλέπουν να τα δημοσιεύω. Αξία έχει πως κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια για όλες αυτές τις ψυχές που έχω σώσει 20 χρόνια τώρα. Τα ζώα δεν καταλαβαίνουν από μίση, πάθη και αντιπάθειες.

Τι πιο σπουδαίο λένε να μάθεις να κυνηγάς τα όνειρά σου. Και μένα όνειρό μου ήταν να μάθω για να μιλώ για τα ζώα. Σε παιδιά και σε ενήλικες. Για να πω κάποτε πως συνέβαλα στο να τους διαπλάσω ζωοφιλικά. Έπρεπε λοιπόν πρώτα να παλέψω για την πρόσβαση στη γνώση. Η αγάπη! Αρκεί η αγάπη; Όχι! Σημασία έχει η ενσυναίσθηση. Να μπαίνω εγώ στη θέση του άλλου που πονάει. Θα τον κατανοήσω πρώτα και έτσι θα τον αγαπήσω!

Η Κατερίνα Παπαποστόλου μαζί με τρία μέλη της ομάδας της «Ζω.Ε.Σ.»
Δημήτρη Γραμματικάκη, Έλενα Αποστολίδου και Άξελ

Για να γεννηθούν οι «Ζω.Ε.Σ» πέρασα από σαράντα κύματα. Πολλές λύπες πολλά εμπόδια. Το είδα αρχικά σαν μια τεράστια σκάλα την οποία και προσεκτικά έπρεπε να ανέβω για να μην πέσω. Με πρώτο σκαλί τη φοίτηση στο Παιδαγωγικό και τελευταίο τη φοίτηση μου ως Εκπαιδεύτρια Σκύλων. Και ανάμεσά τους πάρα πολλές διασώσεις ζώων και η Διώνη! Στην οποία θα είναι πάντα αφιερωμένες οι «Ζω.Ε.Σ.» που «εμφυτεύθηκαν» ως ιδέα μέσα μου το 1998 όταν διέσωσα τον πρώτο μου σκύλο από τα σκουπίδια, «δουλεύτηκε» στα Χανιά σ’ ένα χωριό με σοβαρά εγκλήματα απέναντι στα ζώα, όπου μοχθούσα να μετατρέψω τις παιδικές κλωτσιές στα αδέσποτα σε φιλιά, «γεννήθηκαν» σε κείνο το μοναδικό μπαλκόνι μου πάνω στο βράχο όπου χτυπούσε το κύμα στην Αστυπάλαια μου και μετά από πολύ μεγάλη πορεία ολοκληρώθηκαν τον Ιανουάριο του 2015! Τόσα χρόνια και στιγμή δε λύγισα! Έχω πεισθεί πλέον για ποιο λόγο «ήρθα». Σίγουρα όχι για να νικηθώ…

Συνολικά 97 σχολεία ως τώρα και χιλιάδες παιδιά, 10 υποομάδες, 40 άνθρωποι μαζί μου σε μια οικογένεια που ολοένα μεγαλώνει. Ως μια γερή αλυσίδα για να προστατέψουμε όλα εκείνα τα πλάσματα που κάθε μέρα κάπου εκεί έξω υποφέρουν και ζητούν μια ακόμη ευκαιρία. Στη ζωή και στην αγάπη. Με αποτελέσματα που ίσως αργήσουν να έρθουν! Αλλά θα κάνω τα πάντα για να τα φέρω!

Στα μέλη της μεγάλης πλέον ομάδας μου, δεν τους υποσχέθηκα ποτέ πως σίγουρα θα νικήσουμε. Τους υποσχέθηκα όμως πως θα είμαι εκεί μαζί τους ως το τέλος για να αντέξουμε και πως ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος πόνος μα και χαρές και συγκινήσεις. Αλλά επιθυμία μου είναι να μείνουμε στην ιστορία ως η εθελοντική ομάδα που θα «χτίσει ένα νέο μοντέλο ζωοφιλικής εκπαίδευσης που θα καθιστά το υπάρχον επικίνδυνο και ξεπερασμένο».

Η Διώνη και ο Άξελ με τις δεξιότητές τους ενισχύουν τη διάθεση
των μικρών μαθητών
στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας

Κακή άνευ λόγου κριτική και συκοφαντίες, τα έχω αφήσει όλα πίσω μου. Χρόνια γεμάτα τρέξιμο, αγωνία και πόνο και με απώτερο μόνο σκοπό να σώσω όλα τα ζώα και να αντιμετωπίζω πάντα καταστάσεις που πραγματικά σε κάνουν να πονάς, γιατί έχεις να κάνεις με αθώα πλάσματα που έχουν μεγαλείο ψυχής και είναι εντελώς ανυπεράσπιστα, έρμαια της ανθρώπινης ανευθυνότητας και αναλγησίας. Εγώ πιστεύω πως έκανα ό, τι μπορούσα, παραπάνω από τις δυνάμεις μου πολλές φορές, και σίγουρα αυτό που κατάλαβα είναι ότι δεν μπορείς δυστυχώς να τα σώσεις όλα. Μέσω της παιδείας όμως ναι!!! Μπορείς!!! Και η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει όλους μας ενωμένους!

Τα δύο χρόνια μέσα στις «Ζω.Ε.Σ» με βρίσκει με το κεφάλι ψηλά, έχοντας κερδίσει την αγάπη των παιδιών, των ζώων, πολλούς εχθρούς αλλά και πάρα πολλούς φίλους που από την αρχή εκτίμησαν και στήριξαν την προσπάθεια μας να φέρουμε πολιτισμό και γνώση στη χώρα.

Σήμερα νιώθω πως ανοίγει ένας ακόμη σημαντικός κύκλος για μας. Με απόλυτη συναισθηματική φόρτιση, κρατώ στα βάθη της καρδιάς μου τις μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές που ζήσαμε όλοι μαζί ως τώρα και μας ένωσαν ως μια τεράστια ομάδα να «πολεμούμε» για να κάνουμε όλα τα έμψυχα όντα ευτυχισμένα.

Θα συνεχίσουμε το έργο μας ακάθεκτοι στα σχολεία με τους κατάλληλους ανθρώπους του χώρου που θα αποφασίσουν να συμπορευτούν μαζί μας σε έναν δύσκολο αγώνα γεμάτο συγκινήσεις, να διαπλάσουμε μέσα από διαδραστικές παρουσιάσεις, θεατρικά παιχνίδια, χειροτεχνικές κατασκευές, μουσική, χορό και τραγούδι και την ουσιαστική επαφή με τα ζώα, ψυχές που θα πούνε ένα τεράστιο ΟΧΙ στα εγκλήματα που συντελούνται σε βάρος όλων των ψυχών. Θα μιλάμε για αγάπη, θα ζωγραφίζουμε για αγάπη, θα τραγουδάμε και θα χορεύουμε για αγάπη.

Η Διώνη, μια πρώην κακοποιημένη σκυλίτσα, αποτέλεσε
την αιτία να δημιουργηθεί η ομάδα «Ζω.Ε.Σ.»

Ημαθία, Θεσσαλονίκη, Άρτα, Φλώρινα, Χαλκιδική, Αστυπάλαια, Χανιά, Πελοπόννησος, Ρόδος, Λευκάδα και οι γύρω περιοχές όλων αυτών θα προσπαθήσουμε φέτος να καλύψουμε! Και εκεί θα χτυπά η καρδιά μου και θα ενωθεί η φωνή μου. Ξεκινήστε με μήνυμα στη σελίδα μας να μας στέλνετε τις προσκλήσεις σας, ενώ μπορείτε να μας επισκεφθείτε στο Φεστιβάλ «Κατοικίδια Εν Δράσει» στις 14-16 Οκτώβρη στο Metropolitan Expo στην Αθήνα, ώστε από κοντά να γνωρίσετε τη δράση μας!

Εθελοντές χρειαζόμαστε πάντα και σύντομα θα ανακοινωθούν τα σεμινάρια μας τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα! Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην Έφη Καραγιάννη και στο site της www.alexandriamou.gr αλλά και στο site www.istoriesadespoton.gr, τους χορηγούς επικοινωνίας μας!!! Στο pet shop Amazonios που σε κάθε δημόσια δράση μας είναι εκεί και μας στηρίζει πάντα. Και ένα ακόμη μεγαλύτερο στον κ. Γουλιέλμο Βασίλη, γιατί από την πρώτη στιγμή μας εμπιστεύτηκε φιλοξενώντας μας στα Φεστιβάλ που διοργανώνει! Μας έδωσε «φωνή»! Και οι υπεύθυνοι ομάδων με τους εθελοντές τους!!! Τους επέλεξα έναν προς έναν για κείνη τη λάμψη στα μάτια τους που έλεγε «Προχώρα, είμαστε μαζί σου!».

Μιλώντας κάθε φορά από αυτή τη θέση, ως Δασκάλα και ως Εκπαιδεύτρια Σκύλων πάντα θα σας εκλιπαρώ! Όσες ενημερώσεις και αν κάνουμε ως «Ζω.Ε.Σ.» δεν αρκούν αν δεν είστε εσείς ως γονείς και ως συνάδελφοι εκπαιδευτικοί πάντα εκεί να επιμένετε να μιλάτε στα παιδιά σας, για την υπεύθυνη υιοθεσία ζώου, για τη στείρωση και για την κακοποίηση απέναντι στα ζώα. Για μόνο έτσι δε θα επιτρέψετε να συνεχίζεται η βαναυσότητα απέναντι σε ανήμπορες ψυχές. Μπορούμε όλοι μαζί, αν ενωθούμε, να τη σταματήσουμε.

«Ζω.Ε.Σ.»: «Θα μιλάμε για αγάπη, θα ζωγραφίζουμε για αγάπη, θα τραγουδάμε
και θα χορεύουμε για αγάπη»

Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ σκεπτόμενη το επόμενο λιθαράκι σε όλο αυτό, διαβάζω ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Ο μεγαλύτερος πωλητής στον κόσμο», του Og Mandino, εκδόσεις Γιώργος Παπανικολάου ΑΒΕΕ, 1994): «Δεν ήρθα άλλωστε σε τούτον τον κόσμο να νικηθώ, ούτε η αποτυχία τρέχει στις φλέβες μου. Δε θα δώσω προσοχή σε αυτούς που θρηνούν και παραπονιούνται, γιατί η αρρώστιά τους είναι κολλητική. Θα επιμείνω μέχρι να πετύχω. Τα βραβεία της ζωής βρίσκονται στο τέλος κάθε ταξιδιού, όχι κοντά στο ξεκίνημα.

Και δε μου είναι δεδομένο να ξέρω πόσα βήματα χρειάζονται για να πετύχω τον σκοπό μου. Ίσως συναντήσω την αποτυχία ακόμα και στο χιλιοστό βήμα, και όμως η επιτυχία κρύβεται πίσω από την επόμενη στροφή του δρόμου. Θα χτίσω το κάστρο μου μ’ ένα τούβλο κάθε φορά, γιατί ξέρω πως μικρές προσπάθειες, όταν επαναλαμβάνονται, θ’ αποτελειώσουν κάθε έργο. Θα μοχθώ και θα υπομένω. Θα αγνοώ τα εμπόδια στα πόδια μου και θα προσηλώνω τα μάτια μου στους σκοπούς πάνω από το κεφάλι μου. Θα θυμάμαι τον αρχαίο νόμο για τον μέσον όρο και θα τον λυγίσω για το καλό μου. Κάθε όχι που ακούω θα με φέρνει πιο κοντά στον ήχο του ναι. Θα επιμένω μέχρι να πετύχω. Θα προσπαθώ, θα προσπαθώ, θα προσπαθώ και θα ξαναπροσπαθώ. Κάθε εμπόδιο θα το θεωρώ σαν μια απλή λοξοδρόμηση προς τον αντικειμενικό μου σκοπό και σαν μια πρόκληση να βελτιωθώ.

Θα επιμένω μέχρι να πετύχω. Θα κάνω άλλη μια προσπάθεια να κλείσω την ημέρα με νίκη, και αν αυτή αποτύχει, θα κάνω κι άλλη μία. Δε θα επιτρέψω ποτέ καμιά μέρα να τελειώσει με αποτυχία. Έτσι θα σπέρνω το σπόρο της αυριανής επιτυχίας και θα κερδίζω ένα ανυπέρβλητο πλεονέκτημα σε σύγκριση με όσους σταματάνε τη δουλειά τους σε μια καθορισμένη ώρα. Όταν οι άλλοι σταματάνε τον αγώνα τους, τότε αρχίζει ο δικός μου, και η συγκομιδή μου θα είναι πλούσια. Θα επιμένω μέχρι να πετύχω. Θα ξεχνάω τα γεγονότα της περασμένης ημέρας, αδιάφορο αν ήταν καλά ή άσχημα, και θα χαιρετάω τον καινούργιο ήλιο με εμπιστοσύνη πως αυτή θα είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου.

Όσο υπάρχει αναπνοή μέσα μου, τόσο θα συνεχίσω να επιμένω. Γιατί τώρα ξέρω μία από τις μεγαλύτερες αρχές της επιτυχίας : Αν επιμένω αρκετά, θα νικάω. Θα επιμένω. Θα νικάω».

Είναι μακρύς ο δρόμος για την ανθρωπιά και την αγάπη μα τώρα είναι μια ευκαιρία με υπομονή, ορμή και ελπίδα να τον βαδίσουμε. Και μόλις ήρθε η εποχή να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν. Ο κόσμος θα αρχίσει να αλλάζει, όταν δυο άνθρωποι γίνουν ένα και όλοι μαζί προχωράνε. Και εγώ έτσι νιώθω με όλους σας! Αγκαλιάζω ζεστά τον καθένα σας ξεχωριστά, ευχαριστώντας σας που είστε σήμερα εδώ. Καλή σχολική χρονιά να έχουμε!!! Εις το επανιδείν.

Βιογραφικό Κατερίνας Παπαποστόλου

H Παπαποστόλου Κατερίνα γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Αποφοίτησε από το 2ο Λύκειο Αλεξάνδρειας και στη συνέχεια σπούδασε στο Παιδαγωγικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θες/νίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της φοίτησε σε πολλά καλλιτεχνικά εργαστήρια και θεατρικά εργαστήρια, κάνοντας παράλληλα και πολλά σεμινάρια θεατρικού παιχνιδιού στην εκπαίδευση αλλά και αρκετά περιβαλλοντικά.

Μετέχοντας σε πανεπιστημιακό πρόγραμμα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και κάνοντας τη διπλωματική της πάνω στο θέμα της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής, εργάστηκε αρχικά στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Θεσσαλονίκης «Pinewood» ως υποστηρικτής διδασκαλίας σε ένα παιδί, αμερικάνικης καταγωγής, που άνηκε στο φάσμα του αυτισμού. Στη συνέχεια εργάστηκε στο Ελληνογαλλικό Κολλέγιο Δελασάλ της Θεσσαλονίκης μέχρι το 2003, όπου έφυγε ως αναπληρώτρια δασκάλα στα Χανιά. Εκεί παράλληλα φοίτησε σε ιδιωτική σχολή Καλών Τεχνών και πήρε μέρος σε πολλές εκθέσεις κατασκευής μαριονετών και κούκλων Θεάτρου, ενώ τότε ξεκίνησε και τα πρώτα εκπαιδευτικά περιβαλλοντικά προγράμματα στην τάξη της σχετικά με τη φιλοζωία τα οποία και συνεχίζει κάθε χρόνο μέχρι και σήμερα. Διορίστηκε το 2005 στην Αστυπάλαια, όπου και ανέλαβε τη διοργάνωση του τοπικού καρναβαλιού (χορογραφίες, στολές, σκηνικά). Από το 2008 και μέχρι τώρα εργάζεται ως δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο Πρασινάδας, όπου και αναλαμβάνει κάθε χρόνο τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία της χριστουγεννιάτικης θεατρικής παράστασης.

Έχει κάνει μεταπτυχιακό στη «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων» του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ έχει συμμετάσχει παράλληλα σε πολλά εκπαιδευτικά σεμινάρια και ημερίδες πάνω στο θέμα αυτό. Έχει πλήρης γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών και γνωρίζει Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Ισπανικά, ενώ έκανε για 14 χρόνια πιάνο στο Μακεδονικό Ωδείο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεατρολογίας και δράματος στην εκπαίδευση και αναρίθμητα άλλα που αφορούν την τέχνη της δημιουργίας και την κατασκευή χειροποίητων χρηστικών και μη αντικειμένων και ασχολείται με την κατασκευή χειροποίητων κοσμημάτων και κούκλων, παίρνοντας παράλληλα κατά καιρούς μέρος σε διαγωνισμούς και εκθέσεις.

Από τον Αύγουστο του 2013, ως ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ε.Φ.ΑΛ (Σύλλογος Εθελοντών Φιλόζωων Αλεξάνδρειας), υπήρξε η αντιπρόεδρος του και βασική οργανώτρια του προγράμματος «Μιλώντας στα παιδιά για τη φιλοζωία: Μια κλωτσιά και ένα φιλί», που από το Μάιο του 2014, έτρεξε σε ορισμένα σχολεία της περιοχής. Τον Ιανουάριο του 2015 και μετά την παραίτηση της από το ζωοφιλικό σωματείο ίδρυσε υπό την αιγίδα του Ζωοφιλικού Σωματείου Κουφαλίων «Μέριμνα Αδέσποτων Ζώων» την εθελοντική ομάδα ζωοφιλικών ενημερώσεων σε σχολεία, ιδρύματα και οργανισμούς τις «Ζω.Ε.Σ» όπου με το νέο ανανεωμένο εκπαιδευτικό, πολυπολυτισμικό, πολυθεματικό και διαδραστικό πρόγραμμα «Ζωο…φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης».

Όλες οι ομάδες της δουλεύουν το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα και είναι υπό τον απόλυτο χειρισμό και την ευθύνη της ίδιας η οποία και στέκεται με πίστη και αφοσίωση στον καθέναν τους ξεχωριστά, ώστε να πετύχουν όλοι μαζί το ακατόρθωτο, μιας που πιστεύει βαθιά στις αρετές της συνεργατικότητας, της ομοψυχίας και της ενότητας αλλά και του συλλογικού αγώνα για κοινές αξίες και ιδανικά. Ζει σήμερα στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας έχοντας κοντά της τα 3 σκυλιά, τα οποία και ανήκουν στις Ζω.Ε.Σ, όλα κακοποιημένα βάναυσα από ανθρώπινα χέρια και εκπαιδευμένα σήμερα ώστε να ακολουθούν τη βασική ομάδα στις ζωοφιλικές ενημερώσεις αλλά και προσπαθώντας να στηρίξει και πολλά άλλα που τα φροντίζει καθημερινά στο δρόμο.

Γνωστή για τις μεγάλες δόσεις της του ανθρωπισμού και του εθελοντισμού, είναι εδώ και 7 χρόνια ανάδοχος παιδιού της Action Aid, μέλος της Unicef και διακεκριμένος φίλος της WWF. Αρθρογραφεί στο site Alexandriamou.gr, έχοντας την επιμέλεια της στήλης «ΑγκαλιάΖΩ….Α», αλλά και σε πολλά άλλα ηλεκτρονικά site, έχει πάρει μέρος και έχει κερδίσει σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ενώ παράλληλα βρίσκεται υπό έκδοση η πρώτη της συγγραφική απόπειρα σε παιδικό παραμύθι, το οποίο και θα στηρίξει τη σχολή σκύλων οδηγών τυφλών «Λάρα», της οποίας είναι και μέλος. Το Μάιο του 2015 αποφοίτησε από την Ακαδημία Θετικών Εκπαιδευτών- Συμπεριφοριστών Σκύλων «Kynagon Dog Trainers Academy», προσθέτοντας στο βιογραφικό της ένα ακόμη πτυχίο πάνω στο θέμα της εκπαίδευσης και της συμπεριφοράς των ζώων και έτσι είναι σήμερα πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια σκύλων από τον ISAP, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Ευζωίας όλων των ειδών του πλανήτη).