Το βιβλίο «Το δώρο» της Κατερίνας Παπαποστόλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις WELL DONE M. EΠΕ, παρουσιάστηκε την Τετάρτη (28/3), στις 19.00, στο ART GALLERY Cafe «εκτός χάρτη», της Βίκυς Παπατζίκου.
«Το Δώρο» είναι η πρώτη αυτοβιογραφία σκύλου με τη δύναμη του μαγικού ρεαλισμού. Ένα βιβλίο μάθημα ζωής, για να πιστέψουμε όλοι μας πως μπορούμε όλα να τα καταφέρουμε, αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά! Σε μια αίθουσα γεμάτη ζεστασιά και αγάπη για τους αδέσποτους αγγέλους, την ιστορία ζωντάνεψε μοναδίκά η Μαριάννα Τάντου, ηθοποιός και δημιουργός της καλλιτεχνικής ομάδας Yupi Yaya, αλλά και η Κατερίνα Κλεάρχου, παραμυθού. Ενώ η συγγραφέας του βιβλίου Κατερίνα Παπαποστόλου έκανε μικρούς και μεγάλους να δούνε μέσα από τα μάτια ενός αδέσποτου σκύλου μέσα από βιωματικές δράσεις με τη Διώνη.Τις συγγραφείς προλόγισε ο Δημήτρης Πυρινός, Εκπαιδευτικός, Δρ Ιστορίας, Διευθυντής Σχολικής Μονάδας, ενώ για το βιβλίο μίλησαν: Οι συγγραφείς του Δώνη και Κατερίνα Παπαποστόλου, ο Βασίλης Γουλιέλμος εκδότης, η Πάττυ Παπαδήμου – Θεοδωρίδου, Εκπαιδευτικός, Κριτικός Mcc ΑΠΘ, Γεωργία Μπατσαρά, εκπαιδευτικός, τέως βουλευτής, Ζήσης Πατσίκας, Δημοσιογράφος, Μαρία Πανταζή, Ψυχολόγος “Πρωτοβουλία για το Παιδί” και Γιάννης Συναχείρης, εκπαιδευτής σκύλων. Τον συντονισμό είχε ο Κώστας Μπλιάτκας, Δημοσιογράφος και Συγγραφέας και χορηγός επικοινωνίας ήταν το www.livemedia.gr
Κατερίνα Παπαποστόλου
Γεννημένη με έμφυτη την αγάπη για τα ζώα, αυτός ήταν τελικά ο μαγικός κόσμος που ήθελα να ζήσω! Που πάντα τον αποτύπωνα με λέξεις στο χαρτί! Και σε όλες τις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις! Δασκάλα στα Χανιά, στην Αστυπάλαια και τα τελευταία δέκα χρόνια σε ένα χωριό του νομού Ημαθίας, Εκπαιδεύτρια πλέον σκύλων, Αρχισυντάκτρια του Περιοδικού «Κατοικίδια Εν Δράσει» και Δημιουργός του αγαπημένου μου παιδιού, της ομάδας Ζω.Ε.Σ! Ακλόνητη πάντα στο στόχο μου, «αθεράπευτα ρομαντική σε καιρούς σκοτεινούς με συναισθήματα νεκρά» κρατώ από το χέρι τα τρία σκυλιά μου που χτυπηθήκαμε όλοι μαζί με τον εφιάλτη της κακοποίησής τους και τον νικήσαμε, χαράζω πάντα νέους δρόμους και παλεύω για το χτίσιμο από την αρχή ενός νέου ζωοφιλικού κατεστημένου. Οι εικόνες της κόλασης που λέγεται «αδέσποτη ζωή στους δρόμους και τα κυνοκομεία της Ελλάδας» και τα ουρλιαχτά «μωρών» που πετάχτηκαν σαν σκουπίδια στοιχειώνουν τον ύπνο μου χρόνια τώρα. Δε μένω όμως εκεί. Μαζεύω τα κομμάτια μου κάθε φορά και πάω. Παραμένω σταθερή στις εξαιρέσεις, γίνομαι η αλλαγή που θέλω σε αυτόν τον κόσμο να δω και ξέρω πως τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία τις ξεκίνησαν πάντα οι λίγοι που δε λύγισαν! Και γω ανήκω περήφανα σε αυτούς!
Όλες οι δημοσιεύσεις
